برای مردم هنوز این سوال بی پاسخ مانده است که اگر عتیقه‌جات که غالبا جزو میراث فرهنگی و تاریخی یک کشور هستند، غیرقانونی تلقی میشود، پس چگونه برخی افراد یا کلکسیونرها این اشیا را اری کرده و آنها را در مجموعه‌های شخصی خود نگهداری می‌کنند؟ به عبارت دیگر آیا دولت‌ها چشم خود را بر این‌گونه تجارت‌ها می‌بندند؟آنچه از مفاد و روح قانون‌گذار ایرانی استنباط میشود این است که اصولا هرگونه و هر کالایی مجاز است تا زمانی که قانون آن را نهی نکرده باشد. منبع
درباره این سایت